Sama ze swoimi myślami..

Sama ze swymi myślami...
Ile jeszcze wieczorów takich?
Liczę pajęczyny na ścianie
Coraz grubsze sieci spląta pająk

Czasami myślę, że i mnie dosięgnie
Spowije w kokon zmurszały
I zostanę chyba na zawsze
Sama ze swoimi myślami...

Ziarenka smutku

Rozsypane ziarenka smutku wkoło...
Czy pomożesz zebrać je?
Trzeba spieszyć się, bo już kiełkują
I urosną pijąc łzy,

A gdy będą mocne jak olbrzymy
Chmury wejdą w nasze dni
Poginiemy wszyscy w smutku sinym
Zbierać smutek pomóż mi... 

 

Pociemniało niebo...

Pociemniało niebo całe

Świat stoi w czerwieni wieczoru
Kłębią się chmury rozgrzane

Łuną krwawego koloru

W słojach drzewa krew zastygła
Powietrze cieżkie z bóu drży
Na skroniach korona z ciernia
W błękitnych oczach gorzkie łzy... 

 

Golgota

Wyrok i pierwsze kroki
I pierwsze krople krwi
Droga - płacz kobiet obcych
Które za Toba szły
Niesione z krzyżem nasze grzechy
W pył ziemi Cię rzucały
A ostre gwoździe na Golgocie
Dłonie i stopy Twe trzymały
"Wykonało sie" - ostatnie slowa
(Jakże dziwnie to brzmi)
Z przebitego serca płynie krew i woda
Jam łotr, Jezu, przebacz mi...

Jak Samaratanin...

 

Jak Samaratanin podszedł...
Szepnął kilka słówek czułych,
Skrzydłem powietrze jakiś ptak rozbudził
I we mnie nagle coś przebudziło się

Mój dzień...

Mój dzień jest długi...
Czasu mam pełne ręce,
Więc lepię z niego kule
I rzucam nimi w myśli, jak w kręgle
A one mnożą się i są coraz bliżej mnie,
Zupełnie nietknięte!

Jak łódka na fali...

Zbyt dużo chcesz we mnie zmienić...
A ja jak łódka na fali
Z przystani śpiącego poranka
Dopłynę za widnokrąg - tylko
Dmuchaj w me żagle białe,
Nim świt nade mną rozpali się
Południem nadchodzącego słońca,

Moje smutki

Gdy wieczór gwiazdami skropiony,

Smutki jak koty, pieszczot spragnione
Przychodzą do mnie...
Czasami pada słodki deszcz
A ja nie wiem czego chcę,
Czasami zielona mgła
Otacza mnie
I wtedy, mimo tłumu kotów
Dziwnie samotna czuję się

Nadzieja w sercu

Czekam i nasłuchuję niecierpliwie
Nadzieja w sercu gaśnie i rozkwita
Wokoło fruwaja muchy złośliwe
Brzęczą, że samotnie ten wieczór bedę witać

Za oknem wielkie, granatowe niebo
Pieści namiętnie rozbudzone chmury
A te ze wstydu zaraz ogniem spłoną
Podarowane róże opusciły głowy....